Wanneer één of beide ouders een zelfstandige zaak hebben, gebeurt het wel vaker dat zoon of dochter af en toe eens bijspringt. Maar dat kan niet altijd zomaar.

Soms wordt er in dit geval gesproken over vrijwilligerswerk, maar dat is meestal niet correct. Eén van de voorwaarden om over vrijwilligerswerk te kunnen spreken is namelijk dat de vrijwilliger zich inzet voor een organisatie die geen winst nastreeft. Aangezien men als zelfstandige meestal wel effectief winst wil maken, is dat dus niet aan de orde.

Kan men dan een zelfstandig helper zijn? Dit is een persoon die zonder arbeidsovereenkomst een andere zelfstandige bijstaat of vervangt, dus dat zou kunnen. Er zit echter wel een addertje onder het gras, men wordt in dit geval ook zelf als zelfstandige beschouwd en dient zich dus als dusdanig aan te sluiten bij een sociaal verzekeringsfonds en sociale bijdragen te betalen.

Een andere mogelijkheid is de toevallige helper. Deze is niet onderworpen aan het sociaal statuut van zelfstandigen, maar er zijn wel andere voorwaarden. Men mag niet meer dan 90 dagen werken als helper, het moet beperkt zijn tot occasionele en tijdelijke hulp (dus niet op regelmatige basis, bijvoorbeeld elke zaterdag of de hele maand juli), de helper is ongehuwd (uitzondering: de echtgeno(o)t(e) van de zelfstandige die geholpen wordt) en tenslotte is de helper nog geen 20 jaar oud (uitzondering: de echtgeno(o)t(e) van de zelfstandige die geholpen wordt of de student die jonger is dan 25 en nog recht heeft op kindergeld).

Let wel, men kan enkel helper zijn van een natuurlijk persoon, dus niet van een vennootschap.

Men kan natuurlijk ook als werknemer of als jobstudent in dienst gaan. Hierbij gelden uiteraard eveneens een aantal regels en voorwaarden, oa het minimumloon en de wetgeving rond uurregelingen.

Wanneer je dus aan de slag wil bij je ouders, dienen zowel zij als jij goed te overwegen onder welk statuut dit kan gebeuren.